Het is zeven jaar geleden dat de Neue Nationalgalerie in Berlijn werd gesloten voor het publiek. Sindsdien is er veel veranderd, maar zelfs een oplettende bezoeker zal dit op het eerste gezicht niet opmerken.
Het architectenteam onder leiding van David Chipperfield mag hier blij mee zijn, want dit was precies wat er verwacht werd van de basisrenovatie van het museum, die ongeveer 140 miljoen euro kostte - dat de zalen er precies zo uit zouden zien als Ludwig Mies van der Rohe ze vijftig jaar eerder had gebouwd. Het indrukwekkende dak van de hal werd opnieuw gecoat met Mipa-verf als onderdeel van dit grote project.
Een evenwichtsoefening tussen corrosiebescherming en uiterlijk
Voor de verffabrikant uit Essenbach was dit een omvangrijk project dat de samenwerking van vele afdelingen vereiste, rekening houdend met de verschillende vereisten van het geklasseerde gebouw, de architecten en de klanten. Het oppervlak, dat gecoat werd met Mipa-producten, is ongeveer 5.000 m2 groot. Voor de architecten was het visuele uitzicht de belangrijkste factor, voor de conserveringsorganisatie het behoud van de staalstructuur op lange termijn en voor het corrosiebeschermingsbedrijf de toepassing van de Mipa-coatings. Een zeer goede UV- en weerbestendigheid en een uitzonderlijk hoge krasvastheid speelden net zo'n belangrijke rol als de juiste kleur. Het oppervlak moest een bijzonder dof mat uiterlijk krijgen, waardoor een perfect homogeen kleur- en glanseffect ontstond, zodat de onderkant van de stalen balken er ongeacht het gezichtspunt van de waarnemer hetzelfde uit zou zien.
Er werd ruim 10 ton Mipa-verf gebruikt
Voor de borstwering, de voorkant van het gebouw, was het ook belangrijk voor het architectenteam dat het „stalen karakter“ van de constructie niet werd vervormd en daarom moest er een speciale oplossing worden gevonden voor de coating. Door een speciale Mipa-structuurverf als tussenlaag te gebruiken, was het mogelijk om een diffuse lichtverstrooiing en dus een homogeen totaalbeeld te creëren. „Wat opvalt is dat de gebruikte toplaag de gewenste matte afwerking bereikt en tegelijkertijd niet krasgevoelig is. Tegelijkertijd was de kleurdiepte in deze combinatie overtuigend zonder een storende grijszweem“, aldus Tom Stark, productmanager bij Mipa, die de doorslaggevende voordelen samenvat die tot de gunning van de opdracht hebben geleid.
Naast de optische eigenschappen speelde ook corrosiebescherming een belangrijke rol in de verfstructuur, die een bijzonder hoog weerstandsniveau moet bereiken in de C4-categorie.
Ontmanteld tot op het omhulsel
Over de gehele looptijd van het restauratieproject gezien, vond het schilderwerk relatief laat plaats. Dit komt doordat met name het eerste deel van de restauratie een groot deel van de zes jaar durende renovatieperiode in beslag nam. De oorspronkelijke ongeveer 35.000 afzonderlijke onderdelen van het gebouw werden gedemonteerd en opgeknapt om ze vervolgens opnieuw te kunnen installeren - zodat de oorspronkelijke interieurs en materialen bewaard konden blijven.
Pas daarna begon de eigenlijke restauratie van het gebouw, dat tot op de ruwbouw werd gestript. Tijdens de „reconstructie“ van het museum moesten talloze moeilijkheden worden overwonnen. Zo hadden de enorme glazen ruiten van de gevel vroeger geen ruimte om uit te zetten. Omdat het staal aan alle kanten uitzet in de hitte en weer krimpt in de kou, kwam glasbreuk in het verleden regelmatig voor. Beslagen ruiten in de winter waren hier ook een gevolg van. Om dergelijke problemen te voorkomen, zijn er enerzijds uitzettingsstrips geïnstalleerd en anderzijds uitgebreide afvoerkanalen voor het condenswater van de ruiten.
Een uniek bouwproject volgens het motto „Zoveel mogelijk afval“
De Neue Nationalgalerie wordt beschouwd als de laatste en tevens het hoogtepunt van het levenswerk van Ludwig Mies van der Rohe. De volledige renovatie van de tentoonstellingshal, ongeveer vijftig jaar na de bouw (1965-1968), had echter al veel eerder moeten plaatsvinden, omdat het museum moest voldoen aan moderne normen en beter rekening moest houden met bijvoorbeeld toegankelijkheid en brandbeveiliging.
Met het vierkante platte dak, dat op acht externe steunen rust, wilde Mies de indruk wekken van een vliegend dak. Ondanks de meer dan 1.000 ton stalen plafond is dit indrukwekkend goed gelukt. Het „vliegende dak“, dat nu bekleed is met Mipa-producten, zal nog tientallen jaren deel uitmaken van een uniek bouwproject.
